Екатерининский дворец - ეკატერინეს სასახლე

Большой Царскосельский дворец - шедевр барокко, созданный Бартоломео Франческо Растрелли для Елизаветы Петровны. Во время Великой Отечественной войны дворец был разрушен, к сегодняшнему дню восстановлено более половины из 58 залов ცარსკოე სელოს დიდი სასახლე არის ბარტოლომეო ფრანჩესკო რასტრელის მიერ ელიზაბეტ პეტროვნასთვის შექმნილი ბაროკოს შედევრი. დიდი სამამულო ომის დროს სასახლე დაინგრა, დღემდე აღდგენილია ნახევარზე მეტი 58 დარბაზიდან. Полный список залов Екатерининского дворца В основе центральной части дворца - двухэтажные «каменные палаты», построенные в 1717-1724 годах архитектором Браунштейном для Екатерины I. სასახლის ცენტრალური ნაწილის შუაგულში არის ორსართულიანი „ქვის კამერები“, რომლებიც აშენდა 1717-1724 წლებში არქიტექტორ ბრაუნშტეინის მიერ ეკატერინე I-ისთვის. Современный дворец возвёл в 1748-1756 годах обер-архитектор императорского двора Ф.-Б. Растрелли. თანამედროვე სასახლე 1748-1756 წლებში ააგო იმპერიული კარის მთავარმა არქიტექტორმა ფ.-ბ. რასტრელი. Сейчас сбоку от здания установлен памятник знаменитому зодчему. ახლა შენობის მხარეს არის ცნობილი არქიტექტორის ძეგლი. Фасад дворца представлен в виде широкой лазоревой ленты с белоснежными колоннами и золочёным орнаментом, придающим зданию особый шик. სასახლის ფასადი წარმოდგენილია ფართო ცისფერი ლენტის სახით თოვლის თეთრი სვეტებითა და მოოქროვილი ორნამენტებით, რაც შენობას განსაკუთრებულ ჩიკს ანიჭებს. В северо-восточной части здания расположена Дворцовая Воскресенская церковь. სასახლის აღდგომის ეკლესია მდებარეობს შენობის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში. Рядом стоит корпус Императорского лицея, соединённый с дворцом аркой. ახლოს არის საიმპერატორო ლიცეუმის შენობა, რომელიც სასახლესთან თაღით არის დაკავშირებული. Парадный двор резиденции ограничен двумя циркумференциями, в нём расположен плац. По краям стоят два жёлтых служебных (кухонных) корпуса. რეზიდენციის წინა ეზო შემოიფარგლება ორი წრეწირით, მასში არის საპარადო მოედანი. კიდეების გასწვრივ არის ორი ყვითელი სერვისის (სამზარეულოს) შენობა. Чтобы летом попасть внутрь дворца, нужно отстоять на пекле сорокаминутную очередь. იმისთვის, რომ ზაფხულში სასახლეში მოხვდეთ, სიცხეში ორმოცწუთიან რიგში უნდა იდგეთ. В ожидании разглядывать детали здания. მოლოდინში კი შენობის დეტალების დათვალიერება. Колонны дворца поддерживают скульптуры атлантов, их лица можно разглядеть только подойдя вплотную к зданию. სასახლის სვეტები ეყრდნობა ატლანტიდელების სკულპტურებს, მათი სახეები ჩანს მხოლოდ შენობასთან ახლოს მისვლისას. Прежде всего попадаем на Парадную лестницу, украшенную скульптурой «Просыпающийся амур» 1860 года. შემოსვლისთავე განიერ სადარბაზო კიბეს ვხედავთ, რომელიც შემკულია 1860 წლის სკულპტურით "Awakening Cupid"-"გაღვიძებული კუპიდონი". Лестница была создана при Екатерине II Чарлзом Камероном на месте Китайского зала. В память об этом интерьер украшают вазы и блюда из китайского фарфора. კიბე ეკატერინე II-ის დროს იყო შექმნილი ჩარლზ კამერონის მიერ, ჩინური დარბაზის ადგილას. ამის ხსოვნას ინტერიერს ვაზები და ჩინური ფაიფურის ჭურჭელი ამშვენებს. Потолок зала украшают картины «Эней и Венера», «Юпитер и Каллисто» и «Суд Париса». Они заменили полотна, погибшие под рухнувшими перекрытиями во время войны. დარბაზის ჭერს ამშვენებს ნახატები „ენეასი და ვენერა“, „იუპიტერი და კალისტო“ და „პარიზის განაჩენი“. მათ შეცვალეს ომის დროს ჩამონგრეული ჭერის ქვეშ დაღუპული ტილოები. Лепной декор стен и обрамляющие дверные проёмы кариатиды были восстановлены по обнаруженным деталям и довоенным изображениям. აღმოჩენილი დეტალებისა და ომამდელი გამოსახულებების მიხედვით აღდგენილია კედლების სტიქიური მორთულობა და კარის კარიატიდები. Также были воссозданы большие часы. ასევე ხელახლა შეიქმნა დიდი საათი. Зелёная столовая - часть личных покоев великого князя Павла Петровича и его первой супруги Натальи Алексеевны, построенных при Екатерине II на месте открытой террасы - «висячего» сада. მწვანე სასადილო ოთახი- დიდი ჰერცოგის პაველ პეტროვიჩისა და მისი პირველი მეუღლის ნატალია ალექსეევნას კერძო უბნის ნაწილი, რომელიც აშენდა ეკატერინე II-ის დროს ღია ტერასის ადგილზე - "დაკიდებული" ბაღში. Интерьер Официантской оформлен стульями красного дерева, шведским комодом второй половины XVIII века и скульптурой М.-А. Колло «Голова девочки» 1769 года. ინტერიერი მიმტანისმორთული მაჰოგანის სკამებით, XVIII საუკუნის მეორე ნახევრის შვედური კომოდით და მ.-ა.-ს ქანდაკებით. კოლოტი "გოგონას თავი" 1769 წ. Малая Белая столовая в личных покоях Елизаветы, Екатерины II и Александра I. Её интерьер сформировался после пожара 1820 года. პატარა თეთრი სასადილო ოთახიელისაბედის, ეკატერინე II-ისა და ალექსანდრე I-ის კერძო პალატებში.მისი ინტერიერი 1820 წელს ხანძრის შემდეგ ჩამოყალიბდა. В плафоне потолка установлена копия картины К. Ванлоо «Купание Венеры». ჭერის პლაფონში დამონტაჟებულია კ.ვანლოს ნახატის „ვენერას ბანაობა“ ასლი. По соседству расположена Китайская гостиная Александра I. მდებარეობს მეზობლად ალექსანდრე I-ის ჩინური მისაღები ოთახი. Её интерьер выделяется шёлковой обивкой стен с росписью акварельными красками в китайской манере. მისი ინტერიერი ჩინურ სტილში აკვარელით მოხატული აბრეშუმის პერანგის კედლებით გამოირჩევა. На стенах - портреты, в том числе императора Петра II кисти И.-П. Людена. კედლებზე გამოსახულია პორტრეტები, მათ შორის იმპერატორ პეტრე II-ის შესრულებული ი.პ. ლუდენით. Дальше - Буфетная, до 1761 года составлявшая часть Уборной на половине Елизаветы Петровны. შემდეგი - ბუფეტი 1761 წლამდე ის იყო ტუალეტის ნაწილი ელიზაბეტ პეტროვნას ნახევარზე. Для плафона использована картина итальянского художника XVII века П. да Кортоны «Ловля кораллов», переданная из фондов Эрмитажа. პლაფონდისთვის გამოყენებული იყო მე-17 საუკუნის იტალიელი მხატვრის პ.და კორტონას ნახატი „მარჯანი თევზაობა“, რომელიც გადარიცხულია ერმიტაჟის ფონდებიდან. Кавалерская столовая - небольшой по площади зал, визуально увеличенный зеркалами и ложными зеркальными окнами. კავალერიის სასადილო ოთახი- პატარა დარბაზი, ვიზუალურად გადიდებული სარკეებითა და ყალბი სარკე ფანჯრებით. На столах представлены предметы знаменитых «Орденских» сервизов, декорированные знаками и лентами российских орденов. მაგიდებზე განთავსებულია ცნობილი „ორდერის“ კომპლექტების ნივთები, გაფორმებული რუსული შეკვეთების აბრებითა და ლენტებით. Живописный плафон в центре потолка украшен картиной неизвестного русского мастера середины XVIII века на сюжет античного мифа о боге солнца Гелиосе и богине утренней зари Эос, полученный из фондов Русского музея. ჭერის ცენტრში მდებარე თვალწარმტაცი პლაფონს ამშვენებს XVIII საუკუნის შუა პერიოდის უცნობი რუსი ოსტატის ნახატი მზის ღმერთის ჰელიოსისა და დილის გარიჟრაჟის ქალღმერთის ეოსის შესახებ უძველესი მითის სიუჟეტზე. რუსეთის მუზეუმის ფონდებიდან. Белая Парадная столовая предназначалась для торжественных обедов и «вечерних кушаний» императрицы Елизаветы Петровны в узком кругу приближённых. თეთრი წინა სასადილო ოთახიგანკუთვნილი იყო იმპერატრიცა ელიზაბეტ პეტროვნას საზეიმო ვახშმისთვის და "საღამოს" ახლო თანამოაზრეების ვიწრო წრეში. Зелёная Столовая при Екатерине II служила буфетной, в которой хранились столовое серебро и фарфор. Здесь расположена одна из многоярусных изразцовых печей с кобальтовой росписью, колоннами и нишами. Подобные печи, созданные по эскизам Растрелли, были неотъемлемой частью всех залов парадной анфилады дворца. მწვანე სტოლბოვაიაეკატერინე II-ის დროს ის საკუჭნაოს ფუნქციას ასრულებდა, რომელშიც ინახებოდა ვერცხლის ჭურჭელი და ფაიფური. აქ არის ერთ-ერთი მრავალსართულიანი კრამიტიანი ღუმელი კობალტის მხატვრობით, სვეტებითა და ნიშებით. რასტრელის ესკიზების მიხედვით შექმნილი მსგავსი ღუმელები სასახლის წინა ლუქსის ყველა დარბაზის განუყოფელი ნაწილი იყო. В Портретном зале демонстрировались парадные изображения царственных особ. Ныне здесь кроме портретов можно увидеть одно из платьев императрицы. პორტრეტების დარბაზში გამოფენილი იყო სამეფო ოჯახის საზეიმო სურათები. დღეს, პორტრეტების გარდა, შეგიძლიათ ნახოთ იმპერატორის ერთ-ერთი კაბა. Потолок зала украшен переданным из Юсуповского дворца живописным плафоном «Меркурий и Слава». დარბაზის ჭერს ამშვენებს ჭერიდან გადმოტანილი მოხატული ჭერი „მერკური და დიდება“. Первый в череде наиболее впечатляющих залов Царскосельского дворца - Картинный зал площадью 180 м². პირველი ყველაზე შთამბეჭდავი დარბაზის სერიაში ცარსკოე სელოს სასახლე - სურათების ოთახიფართობი 180 მ². Живописные полотна размещены в нём по принципу шпалерной развески. Размещая произведения на стене, Растрелли учитывал прежде всего их размеры и колористическое решение: отделенные друг от друга узким золочёным багетом, картины сливаются в единый красочный «ковер». მასში მოთავსებულია თვალწარმტაცი ტილოები ტრილის დაკიდების პრინციპით. კედელზე ნამუშევრების განთავსებისას რასტრელიმ, უპირველეს ყოვლისა, გაითვალისწინა მათი ზომა და ფერის სქემა: ერთმანეთისგან ვიწრო მოოქროვილი ბაგეტით გამოყოფილი ნახატები ერთ ფერად „ხალიჩაში“ ერწყმის. С общим колоритом стен гармонирует плафон «Олимп» — копия плафона Иорданской лестницы Зимнего дворца. პლაფონი „ოლიმპი“ ჰარმონიაშია კედლების ზოგად ფერთან – ზამთრის სასახლის იორდანეს კიბეების პლაფონის ასლი. Большой зал, или Светлая галерея - самое значительно парадное помещение дворца, созданное по проекту архитектора Ф.-Б. Растрелли в 1752-1756 годах. დიდი დარბაზი, ან სინათლის გალერეა - სასახლის ყველაზე მნიშვნელოვანი წინა ოთახი, რომელიც დააპროექტა არქიტექტორმა F.-B. რასტრელი 1752-1756 წლებში. Его площадь более 800 м². მისი ფართობი 800 მ²-ზე მეტია. Чередование больших окон с зеркалами зрительно расширяет границы зала. დიდი ფანჯრების სარკეებთან მონაცვლეობა ვიზუალურად აფართოებს დარბაზის საზღვრებს. Скульптурная и орнаментальная резьба, сплошным узором покрывающая плоскости стен, была выполнена по эскизам Растрелли и моделям скульптора-декоратора Дункера 130 русскими резчиками. სკულპტურული და ორნამენტული ჩუქურთმა, რომელიც ფარავს კედლების სიბრტყეებს უწყვეტი ნიმუშით, შესრულებულია რასტრელის ესკიზებისა და მოქანდაკე-დეკორატორის დუნკერის მოდელების მიხედვით 130 რუსი კვეთის მიერ. Первоначальный живописный плафон был написан в 1752-1754 годах по эскизу венецианского художник Д. Валериани. Он состоял из трёх самостоятельных композиций, изображающих «Аллегорию России», «Аллегорию Мира» и «Аллегорию Победы». თავდაპირველი ჭერის მხატვრობა 1752-1754 წლებში ვენეციელი მხატვრის დ.ვალერიანის ესკიზის მიხედვით მოხატულია. იგი შედგებოდა სამი დამოუკიდებელი კომპოზიციისგან, რომლებიც ასახავდა რუსეთის ალეგორიას, მშვიდობის ალეგორიას და გამარჯვების ალეგორიას. В 1790-х годах из-за деформации перекрытий плафон Валериани убрали в дворцовые кладовые, а в 1856-1858 годах художники Ф. Вундерлих и Э. Франчуоли создали новую композицию «Аллегорическое изображение Науки, Искусства и Трудолюбия». Этот плафон погиб во время войны. 1790-იან წლებში ჭერების დეფორმაციის გამო ვალერიანის ჭერი გადაიტანეს სასახლის სათავსოებში, ხოლო 1856-1858 წლებში მხატვრებმა F. Wunderlich-მა და E. Franchuoli-მ შექმნეს ახალი კომპოზიცია „მეცნიერების, ხელოვნების ალეგორიული გამოსახვა. და შრომისმოყვარეობა." ეს ჭერი ომის დროს დაიკარგა. В 1950-х годах при реставрации Михайловского замка были обнаружены боковые части старого плафона, «Аллегория Мира» и «Аллегория Победы», считавшиеся утраченными. Было решено воссоздать плафон Валериани, вернув в Царское Село сохранившиеся композиции. Центральную часть восстановили по наброскам и описаниям, сделанным самим Валериани, а также по рисунку Штакеншнейдера 1857 года. 1950-იან წლებში რესტავრაციის დროს აღმოაჩინეს ძველი ჭერის გვერდითი ნაწილები მშვიდობის ალეგორია და გამარჯვების ალეგორია, რომლებიც დაკარგულად ითვლებოდა. გადაწყდა ვალერიანის ჭერის ხელახლა შექმნა, შემორჩენილი კომპოზიციების დაბრუნება ცარსკოე სელოში. ცენტრალური ნაწილი აღდგენილია თავად ვალერიანის მიერ შესრულებული ესკიზებიდან და აღწერებიდან, ასევე 1857 წელს სტეკენშნაიდერის ნახატიდან. В неприметном коридоре дворца висит картина, изображающая дворец в ужасающем состоянии 1944 года. Она напоминает нам, какой огромный урон могут нанести истории и культуре военные действия. სასახლის შეუმჩნეველ დერეფანში არის სურათი, სადაც გამოსახულია სასახლე საზარელ მდგომარეობაში 1944 წელს. ის გვახსენებს იმ უზარმაზარ ზიანს, რაც სამხედრო მოქმედებამ შეიძლება მიაყენოს ისტორიასა და კულტურას. ИСТОЧНИК I ИСТОЧНИК II

---

---

---

---